En dan is het er plots!Wanneer je denkt dat het nu echt niet meer lukt,
wanneer je het gevoel hebt dat er maar geen einde lijkt te komen aan die zwaarmoedigheid,
wanneer je denkt de moed er maar bij neer te leggen,
wanneer je spuugzat bent van de wirwar aan emoties binnen in jezelf...

Een moment van harmonie!

En natuurlijk zal dat moment wel weer wegglippen,
niet omdat je pessimistisch bent,
maar omdat je weet dat een weg van groeien
nooit rechtstreeks in één lijn naar boven gaat.
Nog wat hobbeltjes links,
nog wat hobbeltjes rechts,
nog wat kiezeltjes,
nog wat rotsblokken,
en soms zelfs glibber je weer even naar beneden,
om daarna terug recht te krabbelen en opnieuw te proberen.

Maar nu?
Nu is er eventjes dat moment van rust,
lekker in het warme zonlicht,
en helemaal doordrongen van al die lieve mensen om me heen!
Eventjes helemaal gelukkig!
***Zucht***