Ik ging daarnet eventjes piepen op dit blogje. En herkende meteen ook de vraag...Hoe moet het verder wanneer je kind met autisme in de puberteit komt?
Bij velen gaan de wenkbrauwen nu omhoog, en hoor ik nu de opmerking: "Dat zijn zorgen voor later!"
En toch...
Soetkin is nog maar 9, en onlangs kregen we de raad van de GON om thuisbegeleiding aan te vragen. Blijkt dat het bijna drie jaar kan duren eer we dan effectief thuisbegeleiding kunnen krijgen. Inderdaad: dan staat ze aan het begin van haar puberteit. Momenteel gaat het goed met haar: ze gaat graag naar school, en ze valt niet echt uit de boot. Op school maken ze hier ook werk van. Ik moet het dus van de positieve kant blijven zien.
Maar bijna negen jaar op weg met ons meisje, leert ons ook de realiteit onder ogen te zien. Ze loopt op haar toppen. Je ziet soms hoe ze zich inspant om de sociale interacties om zich heen te doorgronden. En steeds vaker komt ze vertellen dat ze graag zoals de andere kindjes wil zijn, dat ze zo graag alles zou willen begrijpen.
En op zo'n momenten denk je als mama toch wel eventjes verder. We zeggen zo vaak dat kleine kinderen zo snel groot worden. En de middelbare school zal sneller voor de deur staan dan we zelf beseffen. En met de middelbare school ook de puberteit. De puberteit met de zelfreflexie, met het zoeken naar de eigen identiteit. De puberteit met de vriendenkring en de vele sociale interacties...
Nee, we kunnen de toekomst niet vastleggen (gelukkig maar), maar het doet me toch wel een beetje deugd om te merken dat er nog ouders zijn met dezelfde realistische vragen...
5 opmerkingen:
Doen, zo vlug mogelijk thuisbegeleiding aanvragen. Wij hebben het gedaan voor onze toen 15 jarige zoon met ass. De wachtlijst duurt drie jaar, waarvan er nu één jaar verstreken is. Hij is op de lijst voor de volwassenen geplaatst, want ondertussen zal hij meerderjarig zijn. Jammer, want zoals veel kinderen met ass is hij in denkwijze jonger dan zijn leeftijdsgenoten.
Maar goed, niks aan te doen, het zij zo.
Intussen heeft zijn jonger zusje toch een brusjes cursus kunnen volgen en dat is ook heel erg interressant geweest voor haar.
Gr.Clo
Daar kunnen wij vrijdag over praten, zeker. Je hebt groot gelijk om vooraf te willen denken.
Sorry, mij weer laten vangen, deze reactie is wel degelijk van mij, greet
succes met de beslissingen.. het is toch een moeilijk iets: iets uit handen geven.. al is het maar en klein stukje en al is het "for the best"...
grts
juist met kinderen kun je niet anders dan vooruitdenken en dan vooral hier in nederland waar je rekening moet houden met wachtlijsten en deadlines
ik denk ook wel dat jullie als ouders tijdens deze negen jaar met haar zijn meegegroeid, maar toch kan een puberteit voor verrassingen zorgen, zoals een puberteit dat altijd kan onder alle omstandigheden...
petje af voor jullie, maar ook voor jullie meid, die zo ontzettend haar best doet!
Een reactie posten