Net gebeurde discussie in ons gezinnetje...
Bijna bedtijd, dus bijna pyamatijd...alles zoals gewoonlijk, rustige avondsfeer.
En dan groot conflict!
Soetkin wil met geen middelen haar onderhemdje aanhouden..rara...waar ligt het probleem?
Enkele maanden geleden was zoiets "banaals" een heuse oorlog geworden. Nu duurde deze discussie 5 minuten!
Het probleem situeerde zich namelijk ter hoogte van de blauwe schouderbandjes aan dat hemdje! Blauw: tot voor kort het lievelingskleur, werd gedegradeerd tot een 'vies' kleur. En vieze kleuren kun je niet aan je lijfje doen. En met vieze kleuren kun je dus ook niet slapen. En wanneer je gedwongen wordt om zo naar bed te gaan, terwijl je weet dat je door die vieze kleuren niet zult kunnen slapen...dan stribbel je tegen...want als je pijn hebt van een vies kleur aan je lichaam....dan ga je toch ook roepen?
Vijf minuten discussie, dus...en toen vonden we al waar de angst en de daar uit voortvloeiende conflictsituatie onstond...Hmmm, mogen we een beetje trots op onszelf zijn?
9 opmerkingen:
Tuurlijk Heidi en Fons , heel trots zelfs.
heel zeker!
jullie leren goed, als ouders, hihi ;-)
ni simpel hé, maar als je 'hun' taal leert verstaan, toch ook wel heel logisch hoor!
veel succes ermee...
enne, wat je vorig postje betreft, ik zou zeker al een plekje op die wachtlijst reserveren... je kan dan nog zien wat je doet...
en ja, de puberteit is soms hels voor gezinnen waar ASS voorkomt, maar ik zie ook vaak mooie dingen gebeuren hoor...
word er wel een beetje verdrietig van als ik lees dat 'ze zich ook zoals de andere kindjes wil voelen'... zo jammer dat ze zich zo anders voelt, want ze hebben zoveel andere gaven en talenten...
denk aan jullie!
geweldig trots hoor mogen jullie zijn.. en jullie dochter ook...
het is een hele kunst om iets uit te leggen aan volwassenen.. ze begrijpen je gewoon soms niet.......
maar samen zijn jullie daar goed uitgekomen.. petje af.. en nu welterusten ...
grts
NATUURLIJK!!!
Maar natuurlijk! Het lijkt me heel moeilijk om mee om te gaan en als je je in haar denkwereld kan inleven en zo snel tot een oplossing kan komen, dan is dit bewonderenswaardig. Net als alles wat jullie al doorstaan en eruit geleerd hebben.
je MOET trots zijn op jezelf !
Nu ben ik dus benieuwd hoe jullie dit hebben opgelost, want dat blijkt niet uit het verhaal.
Mocht het vieze blauwe hempje uit, omdat jullie begrepen waar de "pijn" zat?
Dit soort toestanden maken/maakten wij ook dagelijks (soms zelfs een hele dag) mee. Nu mijn oudste ouder wordt, merk ik ook dat hij makkelijker wordt, ik denk inderdaad ook omdat hij zichzelf begrijpelijker kan maken, waardoor hij minder het gevoel heeft, dat hij niet begrepen wordt.
Maar of, al snap ik waar het hem inzit, er ook maar in mee moet gaan, dat vind ik elke keer weer moeilijk te bepalen.
Want communicatie komt van twee kanten, dus nu kan ik ook duidelijk maken, dat iets nou eenmaal niet kan. Punt.
off topic: er zijn maar weinig mensen die lars von trier bijzonder vinden, grappig dat jij dat ook vindt.
ik ben er nog niet uit of ik wel of niet ga, want dat kindje in de film zit me niet lekker, ik denk niet dat ik dat aan zou kunnen, is toch te confronterend.
hoi heidie
ik heb jou blog toegevoegd aan mijn blog ok??
Vindt je dat goed?
Grt Angeline
Dikke schouderklop voor jezelf! Dat doe ik ook als ik in alle rust een crisis heb weten te bezweren!
Een reactie posten