Zonnige herfstdag

Twee maanden wonen we nu in ons nieuwe huis, en al twee maanden weten we dat achter onze tuin een groot bos ligt...

Zondagnamiddag kwam het er eindelijk van: de laarsjes aan, de bolderkar vanonder het stof gehaald en HUPPEKEE! richting herfstblaadjes...

Heerlijk, toch, zo'n wandeling!

Ons goede voornemen om dit vaker te doen, hebben we maar meteen ten uitvoer gebracht, want vanmiddag zijn we met drie buurvrouw-mama's en vijf bengels nog maar eens richting zelfde bos gewandeld. Johannes moest bij papa Fons blijven, want met heel veel koorts en een flinke verkoudheid is buitenspelen niet zo best.

We vonden er afgesnoeide sparretakken, en ik heb dan ook ijverig verzameld, zodat ik in het weekend een adventskrans kan maken. Na de wandeling bij onze buurvrouw wafeltjes gebakken (vertaal: ZIJ bakte, WIJ aten...) en de namiddag kon niet meer stuk voor Soetkin.

Trouwens, dat wandelen zal in de nabije toekomst sowiezo wat vaker gaan gebeuren, want we hebben besloten BOO te adopteren, een stevige dameshond, enorm zachtaardig van karakter....

Vrijdagavond brengen haar huidige baasjes haar naar hier, want het appartementje waar ze wonen wordt nu echt wat te klein. Vooral Soetkin is helemaal in de wolken en BOO is dan ook helemaal welkom....wordt nog vervolgd, dus!

Nu hebben we geen excuus meer om het bos twee maanden achter ons te laten liggen...