Het zonnetje kriebelt

Tja, ik weet het, ik weet het....veelst te vroeg, maar met het vrolijke zonnetje op ons bolletje, kan ik het niet laten de foto's van Sint Jan naar boven te halen om heerlijk bij weg te dromen...bijna zomer!!!! Klik op mijn foto-collage, en droom heerlijk met me mee!

Déja-vu

In navolging van wat ik bij mama Lieveheersbeesje zag, kon ik ons herfstmannetje niet laten staan, en gooi ik hem maar het wereldwijde net op: hier istie dan! Jullie denken waarschijnlijk dat ik eindelijk weer "creativitijd" heb, maar deze is helemaal zelf gekocht! Ik kon er niet aan weerstaan!

Een week geleden ben ik als begeleidster in mijn nieuwe job begonnen. Een week vol drukke agenda-momenten, maar vooral een week van terug thuiskomen. Of hoe het voelt om met een paar mensen aan het koken te slaan en dan samen te kunnen eten, of samen met een cliënt op de studio naar een belspelletje op tv te kijken en dan ook genieten van de gezellige babbel daarbij, of een norse jongeman die plots ontdooit,....
Vanmorgen eventjes door de werksituatie teruggegooid in de tijd. De voet van één van ons bewoners verzorgd. Dachten wij allemaal dat het schimmel was, deden we de kous uit en zag ik voor me het beeld van mijn lieveke, enkele jaren geleden: één grote kort vol kloven...ja, bleek het inderdaad geen schimmel te zijn maar wel eczeem!
En dan zit ik nu thuis, de kindjes slapen heerlijk en Fons is naar de massage-cursus...en ik besef hoe heerlijk het nu is dat deze periode voor ons achter de rug is, de stress, de pijn, de onzekerheid, de eenzaamheid,....we zijn er uit gekrabbeld en leven weer naar de toekomst toe, zonder angst dat Fons morgen weer hervalt. En geloof me vrij....het heeft lang geduurd voor ik dat weer kon!

En om dit logje vandaag af te sluiten wil ik jullie laten kennismaken met deze lieve "dame". Iemand die me heel vaak gesteund heeft met fijne kleuren, kop-stoot-momenten, gezellige babbels en troostende kopjes koffie......

Lang verwachte droom

Lieve vrienden....

Onlangs een mailtje gekregen van lieve vriendin Inge. Veel en veel te lang geleden! Dat mailtje deed me nog maar eens beseffen hoe zorgzaam we moeten omspringen met tijd. Volgende week is het een jaar geleden dat we zijn verhuisd naar Assebroek. Vanaf dat moment waren we elk weekend vrij. We hadden het goede voornemen om lang-niet-geziene vrienden en kennissen weer op te zoeken, nu eindelijk eens werk te gaan maken van op tijd verjaardagskaartjes op te sturen...maar de balans na dit jaar is dus maar povertjes: we zijn niemand vergeten, maar nu blijkt gewoon dat we heeeeel veeeel mensen kennen! Onze vrije dagen zitten dan ook overvol, verjaardagskaartjes schrijven lukt al helemaal niet...

We zijn nog niemand vergeten! En vanuit dit blogje wil ik jullie allemaal een dikke knuffel geven!!!!!

Tussen al de drukte door, gingen we gisteren voor Soetkin een viooltje halen. Sinds we op Widar woonden, sprak ze er al van ooit viool te willen leren spelen. Nu iemand gevonden die haar les wil geven: dank je wel Maité!

En hiermee gaat voor Soetkin een langverwachte droom in vervulling!

Raadseltje...

Sint Jan!

Zoals elk jaar een feest om naar uit te kijken, want dit feest luidt de zomer in!

Dit jaar met merkelijk minder bloemenkransjes in het haar, want de stortbuien hadden ons de hele dag in spanning gehouden!

Maar....tegen de late namiddag brak een waterig zonnetje door en kon het feest beginnen.

Oude vlaamse volksspelen, rondcrossen op de boerderij, bosspel, een literaire, theatrale bijdrage van juffies en meester, een hapje en een drankje....moet er nog zand zijn?

En het raadseltje van vandaag....WIE VERGEZELDE ONS TIJDENS HET FEEST???

De laatste loodjes

Helemaal in de wolken! Onze grote meid! een zwemkamioen op de 25 meter "ploeter"slag!
En wij hier allemaal reuzetrots, nietwaar?
We hebben maar gelijk een pizza besteld en lekker buiten in het zonnetje opgesmuld. Het feest kon niet stuk!

Voor de rest vooral een hele drukke periode: Fons volop aan het werk zoeken, ik al hier en daar mijn contacten gelegd voor een leuke job misschien (want na de zomervakantie komt er een einde aan mijn loopbaanonderbreking), spulletjes voor Windekind aan het verzamelen, de laatste vergaderingen voor de vakantie, nog wat leuke breiseltjes in de maak als afscheidskadootje voor de juffies (wordt vervolgd) EN heel veel tijd tekort.....(om te bloggen, bijvoorbeeld). Ik blijf jullie trouw volgen, lieve blogvrienden, maar ik beken dat ik weinig reageer....zou dat de Sint Jansperiode zijn?

Pinkstergedachte

Ons pinksterweekend begon eigenlijk vorige week zondag al, toen ik een wit linnen boerekieltje voor Johannes in mekaar flansde. Dat kon hij vrijdag aandoen voor het pinksterfeest op school.

Het pinksterfeest op school is telkens weer iets heel bijzonders! vooral de oudste kleuters leven daar heel erg naar toe, want dit is echt hun feest! Soetkin was duifjesdraagster, samen met Yumi. Dat was ideaal voor haar. Het viel me opnieuw heel erg op hoe natuurlijk zij met dieren omgaat. Terwijl Yumi enkele stappen achteruit zette, bleef Soetkin gewoon heel dicht bij de mand met duiven staan, rustig wachtend tot ze zouden uitvliegen. Een mooier pinkstergebeuren had ik haar niet kunnen wensen als "grote" kleuter. Ik moest wel even wennen dat niet alle kleuters en peuters in het wit gekleed liepen (want dat was wel het geval geweest in de school in Turnhout). Na de plechtige ceremonie, wandelden we met z'n allen naar de kinderboerderij. Met een heel warm lentezonnetje erbij kon de dag niet meer stuk!

Zaterdagavond kwamen we (met dezelfde pinkstergedachte in ons lijf) voor het eerst met enkele mensen samen rond......rond....rond.... een heleboel dingen, dus....Allemaal mensen die verbonden zijn met de school, maar die mekaar toch nog niet kenden.

Het deed ons deugd deze nieuwe mensen te ontmoeten, die blijkbaar, net als wij, zoekend zijn naar andere vormen van leven, onderwijs,invulling.....misschien werd een kiem gelegd voor iets groters?

Blijven we in dezelfde sfeer verdergaan: gisteren ontmoetten we mensen die op een heel kunstzinnige manier in het leven staan, die al even zoekend door het leven gaan....

Allemaal een andere taal en achtergrond, en toch blijken we elkaar te verstaan! En misschien nog belangrijker: mensen die elkaar enthousiast kunnen maken, de begeestering levend houden!

Echt pinksteren!

En ik die dacht dat ik op mijn leeftijd al volwassen zou zijn en het wel allemaal al zou weten!!!!!!

Pluk de dag!!!

Dit jaar nog geen Hemelvaarts dauwtrappen voor ons gezinnetje, hoe leuk we dat ook vinden.....maar we vonden het water en lucht-element op een andere manier.

We gingen tijdens de namiddag op wandeltocht in de omgeving van Retranchement (in de buurt van Sluis). Soetkin is logeren bij Emma, haar vriendinnetje, dus ging Johannes gewoon lekker met mama en papa mee. We kuierden langs kanaaltjes en slootjes en deze foto werd genomen toen we op een wal liepen die rond Retranchement ligt. Je kunt het niet zien op deze foto, maar beneden stroomt dus een waterloop.



En toen ging Johannes plots de dag plukken!

Soetkin ging uit zichzelf ook maar met lucht en water spelen toen ze zich 's morgens ging douchen. Plots kwam een heel enthousiast kinderstemmetje uit de badkamer...."Mama, kom es kijken!". Met douchezeep had ze onverwacht een zeepbelletje tussen haar vingers. Ze begon er tegen te blazen en bekwam deze prachtige tinkelende bel!

En voor mensen die nu heel benieuwd zijn wat ik dus verknoeid had met onze printer: hier een kleine impressie....
Op een ongebleekte lap katoen, streek ik foto's van het gezinnetje, samen met een mooie tekst. Dit doe je dus met een speciaal soort printpapier, dat je achteraf op textiel kunt strijken. De foto of tekst smelt in de textiel, en klaar is kees!

Maar.......print dit nooit af met een laser-printer.....want dan krijg je hetzelfde effect als een strijkijzer....en smelt alles lekker in de printer...
Dus, mama Ilse, ik probeerde dus niet mijn hoofd te printen....want ik pas niet tussen de klepjes (hihi).

Paasvakantie/Blogverlof(???)

Het zonnetje, de kindertjes, hééél vééél bezoekjes van en naar speelkameraadjes EN eventjes gewoon geen zin om te bloggen....

Het resultaat daarvan zagen jullie de afgelopen twee weken op dit plekje: NIETS, dus!

Maar tijd nu om daar verandering in te brengen!

Zoals jullie zien is Moeder Paashaas af geraakt. Ik ben nog niet helemaal tevreden over het lint, het valt wat te smal uit.....maar voor de rest zijn de kindjes superenthousiast, dus ben ik ook best tevreden! Vooral de rok was efkes puzzelen, want die is dubbel-lagig gestikt (groen aan de binnenkant, het gele aan de buitenkant (duidelijk te zien aan de zakjes, waar de eitjes in kunnen). Eigenlijk is het vrolijke kleur niet zo goed te zien op deze fotootjes....

Hetzelfde geldt voor deze vrolijke Paastaart! Aardbeien-frambozen-mascarpone taart...voor op de zonnige paasnamiddag met een lekker bakje koffie te verorberen.

Eigenlijk was het paasfeest dit jaar heel erg geslaagd! Nu we de jaarfeesten niet meer in de gemeenschap vieren, willen we elk jaarfeest als gezin een eigen invulling geven. De ene keer slagen we daar al wat beter in dan de andere keer. Het paasgebeuren was alvast een schot in de roos. Paaseitjes zoeken in de tuin, een gezellig paas-onbijt met versgebakken croissantjes en boterkoeken, en in de voormiddag een gezellig kookgebeuren...

Een verlaat FIJNE PAASTIJD voor iedereen!

Palmpaaaaaasen.....palmpaaaasen....versier je.......

Vanmorgen vierden we het Palmpaasfeest met de kinderen en ouders van school.

Dit alles ging door in de kinderboerderij hier bij ons in de buurt. Het was een prachtig gezicht: al de vrolijk-gekleurde palmpaasstokken! Gelukkig hadden de juffies voorzien om voor elke klas een grote mand mee te brengen, zodat alle kindjes die dat wilden, hun stok in de mand konden zetten. Zo hadden de kindjes (en de mama's en papa's) hun handen vrij om op de vrolijke deuntjes van accordeon, fluit, tamboerijn,.....de beentjes te strekken of vrolijk tussen de geitjes en andere diertjes te gaan rondhuppelen.

voor Soetkin was vooral dat laatste van tel. Aangezien ze al heel lang heeft besloten om geiteboerin in het Zuiden van Frankrijk te worden......

En nu het serieuzere werk!

Zomaar enkele seizoenstafel-impressies....

Enkele weetjes

Gewoon enkele losse flodders, vandaag....

Soetkin, lekker luierend in het prille lente-zonnetje....

Een bos roze tulpen gekocht. Niet meteen mijn favoriete kleur, maar deze straalden zoveel lente uit, dat ik er niet kon aan weerstaan! Geniet met me mee, zou ik zeggen!

Een klein narcis-beebietje op de seizoenstafel.

En nummertje twee is eindelijk af geraakt!

Moeder Aarde

Ik kon het toch niet laten! Het lentezonnetje schijnt zooo mooi vandaag, dat ik moeder aarde wel moet op tafel zetten! Mijn nieuwe gebreide wortelkindje mocht natuurlijk niet ontbreken...maar één is maar alleen, dus tussen de wortelstronk liggen kleine mini-wortelkindjes te slapen....ssssst! Een dezer dagen hoop ik een speelkameraadje erbij te kunnen verwelkomen...en nu maar breien, dus!

De kindjes blijven lekker in carnavalsstemming. De pinkelende prinses werd belaagd door de gevaarlijke leeuw....pardon: draak! De leeuw-draak twijfelde nu een beetje wat hij eigenlijk wou worden, dus schilderde ik leeuwe/drakestreepjes op zijn gezicht (iemand een idee hoe je een dubbele persoonlijkheid moet voorstellen?). Nu ja: ze waren er blij mee, dus was ik ook maar tevreden. Maar waarom glittertjes nu doorheen het hele huis moeten floreren, en niet gewoon op een kindergezichtje blijven plakken, blijft me een raadsel!

Wintertafel

Aangezien de lente in volle gang is (de paasbloemetjes steken hun kopje al aardig boven de grond, vogeltjes zingen al bijna een lentelied, ik loop in mijn trui door de tuin,...), vond ik het absoluut noodzakelijk de wintertafel in volle glorie te installeren: MET ijskabouter, MET koning winter, MET vederlichte zwanen die in het ijsblauwe kleur niet misstaan......

Het ijskaboutertje heb ik vorige winter, samen met Marjet gevilt. We hebben ook nog een groot exemplaar, maar dat vond ik met dit lenteweer buiten toch wat teveel van het goeie!

Ook de zwaantjes zijn heel makkelijk zelf te maken: een pijperagertje, een wit donsveertje en een heel klein beetje rode bijenwas: en klaar is kees (of beter: zwaan)! En nu nog tijd vinden voor een nieuwe koning winter en een vrouwtje dooi! Maar ik denk dat ik nu toch eerst verder moet met de kabouter voor Soetkin's verjaardag: want das volgende week al!!!

De laatste daagjes voor Kerstmis!!!

Gisterenavond ben ik begonnen aan een heus rood Maria-gewaad! De blauwe mantel maakte ik een tweetal jaar geleden (en is ook dringend aan vernieuwing toe, zoals je ziet: de kindjes zijn er wat uitgegroeid). Soetkin is in ieder geval helemaal in de wolken en poseerde met graagte voor deze foto! De maria-mantel komt dan wel in de loop van de kerstvakantie.

Ik moet ook dringend bellen naar mama Inge, de mama van Ruthje: Soetkins' vriendinnetje...Vorig jaar wou ik al een Maria-mantel maken voor Ruth, maar kwam het er maar niet van...misschien een goed voornemen voor de komende twee weekjes? Kan ik meteen twee exemplaren maken!

De kindjes zijn in volle kerstglorie! Morgen spelen ze op school een heus Kerstspel voor de mama's en de papa's: Johannes in de voormiddag en Soetkin in de namiddag: ze zien het al helemaal zitten. Johannes is overtuigd: hij wordt Koning! Afwachten, dus!

Het hele huis geurt ondertussen naar de kerstkoekjes voor in de klas. Samen met mama Joke hebben we het werk wat verdeeld. Wel wat werk, maar de kindjes hoor je in elk geval niet klagen. Tis een heus gezinsproject geworden. Fons maakte het deeg, terwijl ik samen met de kindjes de vormpjes uitstak...en dan maar lekker proeven, he, want dat hoort er bij!