maandag 13 juni 2011

Zaterdag met knikkende knietjes richting examen Spiritualiteit gefietst.
Ja, u leest het goed: met knikkende knietjes...
Ik begrijp nog altijd niet waar die brok zenuwen vandaan kwamen, maar ze waren er! Een fietstochtje langs het water minderde hier niets aan. En toen de docent mij de keuze gaf welk hoofdstuk ik wou bespreken, toen wist ik het helemaal niet meer.
Aarzelend, stotterend, hakkelend, flapte ik er een hoofdstuk uit.
Het verkeerde, dus! Het meest theoretische, moeilijkste hoofdstuk uit de dikke stapel!
En uitgerekend die pikte ik er uit!
Het ene zinnetje van Büber bracht me redding. Maar wil je wel weten dat ik nog steeds met de bibber loop? Zou het de leeftijd zijn? Niet meer examen-stress-bestendig???
Ondertussen alweer bezig aan de volgende cursus. Mijn ter plekke blijven trappelen van de voorbije maanden, bracht mijn opleiding in gevaar, en nu moet ik dus een flink inhaalmanoeuvre leveren.
De studenten groeten u!

1 opmerking:

LUC zei

Niet twijfelen aan je kunnen , mama Heidi , maar natuurlijk is dat voor mij makkelijk zeggen!