Misschien voelen jullie het ook?
Die kleine kriebeltjes op de huid, dat warmtegevoel wanneer je om je heen kijkt, het eventjes-de-adem-inhouden-gevoel, de hoop,....de...., de....,....
TIJD VAN STIL WORDEN
Zelf heb ik het elk jaar opnieuw. Na de zomervakantie, wanneer de kinderen weer naar school gaan en het gewone ritme terug is gekeerd: een bijna-herfst-gevoel!
De morgenstond is kil en vochtig, nevels hangen over de velden. Soms zie je door die nevels de omfloerste zon. Of op minder zonnige dagen voelt je de wolkdruppeltjes op je trui en haar, alsof je door een verstuiver wandelt...
De kapstok hangt overvol regenjasjes, dikke truien, zomerjasjes maar ook al winterse jassen, zodat we naargelang de dag ons wil brengen, ons kunnen aankleden.
En dan overvalt het me: dat heerlijke gevoel dat alles nu tot rust komt, dat alles zich door de spiraal van het Leven, naar binnen wentelt.
Hier bij ons thuis merk je niet zo veel van die rust. Fons is gewoon aan het werk, ik ga elke dag op school werken, de kinderen spelen en ravotten zich doorheen de vrije tijd, met af en toe een knallende ruzie tussendoor en twee minuutjes later de grootste knuffel...
Een onverwachte telefoon, waardoor ik plots op een sollicitatie zit en beslis dat deze job voor mij de perfecte kans is, en nu terug het loslaten van mijn taak op school volgende week,...
De massagecursussen van Fons, de cursus "De natuur in jezelf" waar ik dagelijks mee bezig ben.
De oprichting van Tannekin die nu vooral heel veel werk achter de schermen vraagt: nadenken over de folder die we willen maken, de tekst voor onze website uitwerken, groothandels opzoeken voor ons webwinkeltje, het ontwerpen van een logo,...
Knutselen, breien, naaien,...hééél weinig tijd voor...
Maar hoe druk het hier nu ook is, diep binnenin ga ik toch gewoon mee in die innerlijke weg.
Kennen jullie dat gevoel?
2 opmerkingen:
Lieve Heidi,
zo is het inderdaad , we kunnen die innerlijke stroom niet tegenhouden. Of we het nu bewust meemaken of niet, dat herfstgevoel voelt iedereen.
maar wij moeten nog eens dringend telefoneren, lees ik zo.
Tot snel....
dus als je tring tring hoort ,
dan weet je 't wel !!
hihi
Dikke knuf
Iedere morgen geniet ik ook van de stille rust op weg naar het werk. De hefst is een van mijn favorieten, het mytische van de nevel het gevoel van de dageraad!
Hoe gaatt het verder met de sollicitatie? Veel SUCCES
liefs Kathy
Een reactie posten