Déja-vu

In navolging van wat ik bij mama Lieveheersbeesje zag, kon ik ons herfstmannetje niet laten staan, en gooi ik hem maar het wereldwijde net op: hier istie dan! Jullie denken waarschijnlijk dat ik eindelijk weer "creativitijd" heb, maar deze is helemaal zelf gekocht! Ik kon er niet aan weerstaan!

Een week geleden ben ik als begeleidster in mijn nieuwe job begonnen. Een week vol drukke agenda-momenten, maar vooral een week van terug thuiskomen. Of hoe het voelt om met een paar mensen aan het koken te slaan en dan samen te kunnen eten, of samen met een cliënt op de studio naar een belspelletje op tv te kijken en dan ook genieten van de gezellige babbel daarbij, of een norse jongeman die plots ontdooit,....
Vanmorgen eventjes door de werksituatie teruggegooid in de tijd. De voet van één van ons bewoners verzorgd. Dachten wij allemaal dat het schimmel was, deden we de kous uit en zag ik voor me het beeld van mijn lieveke, enkele jaren geleden: één grote kort vol kloven...ja, bleek het inderdaad geen schimmel te zijn maar wel eczeem!
En dan zit ik nu thuis, de kindjes slapen heerlijk en Fons is naar de massage-cursus...en ik besef hoe heerlijk het nu is dat deze periode voor ons achter de rug is, de stress, de pijn, de onzekerheid, de eenzaamheid,....we zijn er uit gekrabbeld en leven weer naar de toekomst toe, zonder angst dat Fons morgen weer hervalt. En geloof me vrij....het heeft lang geduurd voor ik dat weer kon!

En om dit logje vandaag af te sluiten wil ik jullie laten kennismaken met deze lieve "dame". Iemand die me heel vaak gesteund heeft met fijne kleuren, kop-stoot-momenten, gezellige babbels en troostende kopjes koffie......