Psyche

...Schrei nu niet meer, en ga nu slapen, en als je niet slapen kan, zal ik je een sprookje vertellen, een mooi verhaaltje van bloemen en edelsteenen en vogels, van een jongen prins en een klein prinsesje...
Want meer is er niet in de wereld, dan een sprookje... (Louis Couperus)

Daarnet aan het rondneuzen op het internet, op zoek naar mooie verhalen, die misschien ooit bruikbaar zijn voor de psychodrama die ik wil gaan uitwerken. En toen botste ik op een site van Couperus...

Bracht me zestien jaar in de tijd terug, toen ik het boek van Psyche voor het eerst in mijn handen kreeg...een oud, voddig boek, lekker geurend naar lang vervlogen tijden (collega-boekenwurmen zullen het kunnen beamen, er "hangt" dan zo'n zoetige geur aan het papier). Had mijn eerste vriendje op een rommelmarkt op de kop kunnen tikken. Ik las de eerste regel en was verkocht.
Nu, zovele jaren later (vriendje EN zijn oude boek zijn al lang verdwenen in de tijd), vind ik dit afdrukexemplaar dus op mijn péécéé. Het ruikt zo lekker niet, moet ik toegeven, maar heb de hele boel maar meteen uitgeprint.

En ik ben dan ook maar meteen zo enthousiast, dat ik jullie in de komende periode wel deelgenoot wil maken en jullie wel es, als niemand het ziet..., wel wat ga prikkelen met mooie zinnen en passages...