Deze keer toch even tijd gemaakt om voor Ruth een echte Maria-mantel te naaien. Wou ik vorig jaar al doen, maar toen vond ik er echt geen tijd voor. Dit jaar dus beter! Ik was wat ontgoocheld dat ik hier in de buurt nog niet een echt leuk stoffenwinkeltje heb gevonden, maar ik had in mijn stoffenkast nog een grote lap blauwe fanel liggen.
En hier is ie dan: een hele lange mantel (op de groei, want dat gaat snel op deze leeftijd) MET kap EN met een allerliefst, schattig, keramieken knoopje.....
En nu maar hopen dat ze hem mooi vindt (maar dat horen we in het weekend pas, want nu verdwijnt hij in een mooi geschenkpapiertje....).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten