Ziezo! Mijn tweedaagse cursus zit er op....en mama Heidi loopt op wolkjes...Niet alleen van vermoeidheid (want het ging niet in mijn koude kleren zitten), maar vooral van enthousiasme...
Gedurende deze twee dagen had ik echt het gevoel dat ik hier iets mee kan, dat er een grote uitdaging ligt om er mee aan de slag te gaan...
Maarrrrrr....de eigenlijke opleiding start pas na de zomervakantie, en das echt wel lang als je zo zit te popelen. Mijn start wordt dus uitgesteld!
Anderzijds kan ik me ook de vraag stellen of het niet al lang gestart is, of het proces al niet in volle vaart is....want wat ik de komende maanden ook allemaal wel of niet doe, zal toch in teken staan van mijn beslissing de opleiding psychodrama te volgen, dus...misschien moet ik me niet zo ongeduldig opstellen...(bij mensen die me kennen verschijnt er nu vast wel een glimlachje, want geduld is niet mijn sterkste kant, hè...).
Tussen al de wolkjes door, beland ik af en toe ook wel eventjes op de begane grond, hoor, dus wees niet bang....echt zweven zit er niet in...en wegvliegen al helemaal niet!
Daar zorgen onze twee bengels en onze nieuwe aanwinst wel voor!
Tussen de cursusmomenten door, zingt mama Heidi ijverig sinterklaasliedjes met de kindjes, rijdt ze nog vlug naar de stad op en af om een vergeten sinterklaaspakje te bestellen, gaat ze nog lier spelen in het adventstuintje in de klas, dweilt ze welriekende plasjes van de "woef" op en doet ervaringen op met de vilten slofjes die ze heeft gemaakt!
Wat die slofjes betreft: mijn pomponnekes hangen er nog steeds niet aan. Dit is geheel te wijten aan de vraatzucht van de hierbovenvernoemde "Woef", natuurlijk. Die ging zo vrolijk lopen met een slofje, dat ze meteen het bolletje ook maar inslikte! WOEF WOEF!!!
Nu ja, ik maak wel eens een nieuwke...
Voor mensen die ook dolenthousiast zijn over deze creatie moet ik er wel bijvertellen dat het beter is om een anti-slip-systeem te bevestigen. Johannes glibberde ermee door het huis, en nu staan de slofjes op een veiliger plek tot ik een oplossing hiervoor vind. Ik denk dat ik op zoek ga naar latex om op de zooltjes te smeren.....
Ook wat het breien met de dikke viltwol betreft kan ik misschien wat mensen gerust stellen....de slofjes vallen wel heel dik uit en zijn daardoor wat minder soepel...misschien is het met gewone dikte breiwol best wel prima, hoor (100% wol, welteverstaan). Ik ga dat alvast eens uittesten deze week met een proeflapje...wordt dus vervolgd!
1 opmerking:
ha ha een bolletjesvreter, euh ik wil je niet ontmoedigen ,maar wij hebben thuis bij mijn ouders ook een labrador, ooooh mijn god dat was geen bolletjesvreter maar een alles vreter. gelukkig ebt dat wel weg met de jaren !! er is dus hoop, haha. Zo heeft onze labrabor eens een hele tube bioforce opgegeten, mijn broer zijn bril !!!, gaten gebeten in de kurk in de living, moet ik nog doorgaan......
in ieder geval zijn het fantastische dieren, geniet ervan. en gniet nog maar veel na van je tweedaagse, ik bel je nog wel eens voor het hele verhaal.
Een reactie posten