Dit jaar wilden we wachten tot bijna kerstmis vooraleer we onze boom zouden zetten.... Dat was buiten het grauwe miezerweer van maandag gerekend....ik had echt wel wat genoeg van de donkere dagen, en toen zijn we maar HUPPEKEE! de boom gaan halen...
Een hele gewone boom MET ballen, MET goud, MET veertjes en MET lichtjes!
MAAAARRRRR wel de eerste boom voor ons gezinnetje sinds jaaaren!
De ogen van ons kindjes schitteren al even fel als de lichtjes in de boom.
Vooral Soetkin geniet er echt van
(en mama Heidi geniet mee!)
Had ik vandaag ook wel eventjes nodig: dat genieten....
Misschien kennen jullie het wel: zo'n dagje waarop je eigenlijk geen zin hebt om ook maar iets te doen, de was en de plas met een automatische piloot afwerkt, waarop je je vooral aan het afvragen bent of het wel allemaal zo belangrijk is waarmee je bezig bent....en of er eigenlijk niet iets anders op je ligt te wachten...veeeeel belangrijkers....
Nu liggen de kindjes heerlijk in dromenland....en langzamerhand sijpelt het toch maar binnen....Gewoon thuis mama - zijn is best wel heel belangrijk...En als ik dan terugdenk aan de vrolijke kreetjes toen ik mijn Bob-De-Bouwer-taart daarstraks uit de oven haalde (want dat bakken mama's nu eenmaal als ze een baaldagje hebben, nietwaar?), dan voel ik het schaamrood naar mijn wangen stijgen...
Want wat liep ik te zeuren....ik moet er gewoon van genieten dat ik met onze twee bengels bezig kan zijn en beleven dag na dag hoe snel ze vanonder mijn veilige vleugels beginnen te piepen!
En toen mama (dus de "mama Heidi-mama") daarstraks nog belde met het idee voor kleine geschenkjes voor elkaar te zoeken met Kerstavond, toen sloeg mijn baaldagje toch weer leuk om: Dit jaar vieren we na jaren eindelijk weer Kerst zoals het eigenlijk hoort: lekker met de familie...
Op naar het Kerstfeest!
1 opmerking:
Dikke proficiat ook van ons aan Johannes! Drie, net als ons Charlotteke en een boogschutterke, net als mij!
Een reactie posten