Hakke takke

Nee, dus nog niet alles doorgehakt!
Ik blijf zo twijfelen of ik mijn job echt wel wil opzeggen... doe het ook veelst te graag.
Eén knoop is wel doorgehakt: Soetkin blijft vanaf vandaag thuis! En wat een heerlijkheid! Heel wat gepuzzel voor ons, weliswaar, want we gaan alletwee natuurlijk werken, maar met wat organisatie en goede vrienden in de buurt, zou het ons toch moeten lukken.
Deze morgen nog eens naar een prachtig domein gaan kijken (jaja, we blijven ijverig naar een rustige woonplek zoeken), en toen we thuiskwamen moest er dus "gestudeerd" worden.
Er stond rekenen op het programma. Soetkin vindt dit echt niet leuk om te doen, kwam de afgelopen weken in school niet verder dan enkele sommetjes. Maar vol goede moed begon ze er aan: ze vroeg of ze een kaarsje mocht aansteken, haalde de mooie glazen elfenhologram uit haar doosje en zette een vaasje bloemen naast haar werkblaadje... en ze vloog door haar oefeningen!
Wanneer ze het echt niet wist, mocht ze okkernootjes gebruiken om visueel duidelijk te krijgen hoe het zat.
Ik dacht dat het een hele klus zou worden om met haar bezig te zijn, maar uiteindelijk merkte ik dat ze alles geheel zelfstandig deed. De vele verschillende houdingen die ze op haar stoel aannam, de meest vrolijke gezongen deuntjes, negeerde ik gewoon van achter mijn strijkplank, en het vlotte prima.
Resultaat: een blij en tevreden meisje, dat huppelend over het schoolplein haar broertje ging ophalen aan zijn klasje, na het middageten spontaan de viool terug genomen en gespeeld dat het een lieve lust was....
Dit doorhak-ding is alvast geslaagd!
En de rest....wordt nog maar eens vervolgd!