En zo blijft een mama bezig...

Mea culpa, mea culpa...zoooo weinig tijd om op deze blog nog te schrijven...Tja, met het ontluiken van de lente, wordt het tijd dat ik ook eventjes weer in actie kom. Dit kaarsenhoudertje op een blauwe agaatsteen was een geschenkje voor de doopmeter van Soetkin. Tussen de was en de plas, het kokerellen, eventjes naar mijn werk en nog duizend-en-één dingetjes in, toch nog tijd gevonden om dit kaarsenhoudertje in vilt te naaien en af te werken met kleine glazen kraaltjes. Ben er zelf best tevreden over, maar besef tegelijkertijd dat ik nog veel te weinig tijd neem om zulke dingetjes te knutselen.
Besloten dat het webwinkeltje van Tannekin na deze korte tijd toch wel definitief dicht gaat (onze vertelochtendjes met Tanne en Tiegel krijgen nu al onze aandacht) en er staan binnenkort nog wat nieuwe activiteiten op de website (zijn nog volop bezig). Vanaf deze maand zal het ook mogelijk zijn in te schrijven voor een nieuwsbrief (wordt dus ook nog vervolgd), en ik ben begonnen een scenario te schrijven voor een kindertheater (vanaf volgend voorjaar), alles in het kader van Tanne en Tiegel.
Ondertussen toch weer aan het kijken of ik het komende schooljaar nu niet eindelijk mijn opleiding kan gaan volgen waar ik dit schooljaar eigenlijk al zou mee gestart zijn, zodat ik voor Tannekin met mensen creatief aan de slag kan (drama, beweging,....).

Ondertussen zijn we ook aan de lente-opruim begonnen. Besloten dat ons knuffelhuis en onze draaischijf aan een vrolijke enthousiasteling kan worden doorverkocht, voor een vriendenprijsje, dus: laat wat weten als je interese hebt!