' s Avonds vond ook daar de Sint Maartenstocht plaats met de lantaarntjes, dus kon ze me het plekje laten zien waar hij verdwenen was. De tandenfee moet het tandje toen al hebben gevonden, want toen we terug kwamen van de tocht, lagen mooie zilveren dolfijn-oorbelletjes te wachten.
Misschien is dat wel het meest waardevolle van deze week. Ja, er gebeurt hier natuurlijk weer veel te veel om op te noemen, zo is het hier bij de Buntjes altijd...maar we blijven vooral achter de schermen stapjes zetten naar januari toe. Volgende week ga ik terug op bezoek bij Werner, zodat ook de website wat meer vorm krijgt...want geloof me vrij: zo'n website maken, das toch nog iets anders dan dit blogje. Misschien wil ik het gewoon weer te perfect maken en moet ik met sober tevreden zijn!
1 opmerking:
Soetkin, een héééééééééééééééle dikke proficiat met je uitgevallen tand!!!! Je lijkt me ook heel erg " groot" geworden in je snoet; Ja,ja,kleine meisjes...!
veel groetjes van Inge en Ruth ( bij wie ook een tand los staat en...in de kerstvakantie kom je maar eens logeren,hé!)
Een reactie posten