Onze Soetkin was, zoals ze dat noemen, een huilbaby. Een hele echte huilbaby!
Vanaf het stormachtig moment dat ze werd geboren (en dat was dus echt stormachtig...), zette ze het op een krijsen.....onze nu o-zo-zachtaardige meid!
Als jonge papa en mama probeer je daar zo goed als mogelijk mee om te gaan...heel wat probeerseltjes, héééééél wat slapeloze nachten en dagen, en na een tijd héééél veel stress (door de hiervoor vernoemde slapeloze nachten), en staaaapels goede raad....
Tot juffie Ann (als zoveelste in de rij) ons aanraadde toch eens naar een osteopaat te gaan. Deze tip hadden we al van verschillende mensen gekregen, maar nu vonden we het tijd om er toch maar es naar toe te gaan!
En dat hadden we dus vroeger moeten doen!
Blijkt nu dus dat Soetkin, wellicht tijdens de bevalling, toch wel wat blokkades heeft opgelopen! Zo was de linker schedelhelft niet in harmonie met de rechter (en is het dus bijna een raadsel dat zij geen barstende hoofdpijn had de afgelopen jaren), en alles blijkt vast te zitten tot zo ongeveer halfweg haar rug. Dus, de regelmatig terugkerende oorpijn, het bedplassen, de slapeloze nachten....grote kans dat dit opgelost geraakt....
Ze kijkt nu wel wat waterig uit haar oogjes, en zegt dat ze zoveel slijmpjes in haar keeltje heeft, maar dat is dus gewoon teken dat er dingen los komen.
We kunnen dus ook verwachten dat ze de komende dagen grote huilbuien zal hebben, huidracties zal vertonen, allergisch kan reageren op voeding,....een eindelijk eens *gewoon-losjes-in-haar-lijfje-komen-te-zitten*.......
DUIMEN! zou ik zo zeggen!
5 opmerkingen:
Veel succes met de osteopaat! Wij zijn zelf ook met onze twee kinderen naar de osteopaat geweest ivm reflux en dat hielp toch ook redelijk goed! Hopelijk is het slaapprobleem hiermee opgelost!
wij kennen de "mirakels" van de osteopaat ondertussen ook al. Zo is Linde beginnen kruipen na een behandeling van haar bekken en voor lander gaan we zelfs meerdere keren per jaar, om alles los te maken en dan merk je echt wel dat hij een ander kind is.
Liefs
Ilse
tja, ik was vroeger ook zo sceptisch hé! tot mijn barstende hoofdpijn ermee verbeterd is. En nog steeds zijn er artsen die deze geneeskunde ondermijnen en erkenningen tegen gaan.
Het is hier voor de moment een beetje druk en rustig tegelijk. Nico is bezig met zijn examens en ik ben uitgeteld met mijn rug.Lumbago is de eerste diagnose tot verdere onderzoeken iets anders uitsluiten maar dat laten we dan nog wel horen.
Intussen veel succes voor soetkin!Mag ze nu starten in het eerste leerjaar?
tot later
groetjes kathy
Onze Liam heeft ook een zware geboorte achter de rug en wij vonden hem zo paniekerig reageren op aanrakingen niet vol zelfvertrouwen in zijn lijfje zitten. Ook wij zijn met hem naar een osteopaat geweest. 2 keer maar, en wij hebben er bijna een ander kind mee. Meer zelfvertrouwen, fysieker, niet meer paniekerig. Ik ben overtuigs geraakt van de heilzame werking van een goede osteopatiebehandeling. Veel succes en sterkte voor Soetkin en jullie!
Wat fijn dat jullie een oplossing gevonden hebben! Ik ken ook een aantal zgn. Huilbaby's die nu al groot zijn, en met al deze kinderen bleek op latere leeftijd wel degelijk iets aan de hand te zijn. Zowel geestelijk (niet schikken hoor, dit meisje is op puberleeftijd sisofreen geworden, wel heel uitzonderlijk, maar was altijd een 'vreemd' kind. Nu weet men dus waar dat aan lag.) als lichamelijk (babies die door de geboorte iets verrekt of gekneusd hebben). Gelukkig zijn onze kevertjes ongeschonden uit hun eitjes gekropen. De jongste presteerde het zelfs om niet eens te huilen, terwijl hij heel helder was. (ik ben altijd op natuurlijke wijze thuis bevallen, gelukkig was alles in orde zodat dit mocht.)
Ik ben er van overtuigd dat dit gaat helpen, let maar eens op. En vergeet niet je kinderen veel aan te raken, knuffelen of stoeien, lekker tegen elkaar aan een boekje lezen en na het bad even lekker met olie masseren. (Dit is ook goed voor de rug)Veel sterkte en een knuffel voor je dochtertje van alle lieveheersbeestjes!
Een reactie posten